Nie jesteśmy w stanie w 100 % uchronić dziecka przed urazami czy wypadkami mimo naszych starań oraz opieki.
W takich chwilach liczy się każda minuta, a nawet sekunda, a instynkt niestety nie zawsze podpowiada dobrze.
Dlatego warto zapoznać się z zasadami pierwszej pomocy na spokojnie – już teraz :
Dzięki temu w nagłej sytuacji wymagającej działania zachowamy spokój, a czynności będziemy wykonywać niejako automatycznie.
Zadławienie/zakrztuszenie
O zadławieniu/zakrztuszeniu mówimy w sytuacji, gdy jakaś przeszkoda (picie, jedzenie, element zabawki) zablokuje drogi oddechowe, utrudniając lub uniemożliwiając prawidłowe oddychanie. Naturalną reakcją organizmu w takiej sytuacji jest kaszel. Ma on na celu usunięcie przedmiotu tkwiącego w drogach oddechowych.
ZADŁAWIENIA ŁAGODNE:
objawy: niemowlak normalnie oddycha, głośno kaszle, płacze, reaguje na nasze komendy
postępowanie: jest duża szansa, że dziecko poradzi sobie samo. Jeżeli widzimy przedmiot w jego buzi, wyjmujemy go małym palcem – jednym ruchem.
Jeśli go nie widzimy, nie próbujmy go szukać „na ślepo” – w ten sposób możemy wepchnąć go jeszcze głębiej!
ZADŁAWIENIA CIĘŻSZE:
objawy: kaszel trwający dłużej niż dwie minuty – cichy i zanikający, dziecko zaczyna walczyć o oddech, wydaje z siebie świszczące odgłosy, pojawiają się pierwsze oznaki sinienia (wokół ust)
Co robić, jeśli niemowlak jest przytomny?
Postępowanie:
- Wzywamy karetkę 999/112.
Staramy się zachować spokój, mówić wyraźnie do dyspozytora. Podajemy wszystkie dane, o które prosi. Zazwyczaj do czasu przyjazdu karetki możemy liczyć na pomoc/instrukcję co mamy robić krok po kroku.
NIE ROZŁĄCZAMY SIĘ SAMI !
- Układamy malucha na swoim przedramieniem buzią w dół, przytrzymując żuchwę jedną dłonią. Głowa powinna znajdować się niżej niż tułów.
- Drugą (otwartą) dłonią uderzamy między łopatki (5 razy). Uderzenia muszą być mocne i energiczne tak, by pomóc dziecku wykrztusić ciało obce.
- Odwracamy malucha na plecy i sprawdzamy, czy w jego buzi
nie widać ciała obcego – jeśli tak, to wyciągamy je ostrożnie.
- Jeżeli jednak przedmiotu nie widać, a dziecko nadal się dławi, układamy je na naszym przedramieniu twarzą skierowaną do nas. Dwoma palcami uciskamy (5 razy) jego klatkę piersiową w dolnej połowie mostka (1 cm poniżej linii sutków). Klatkę piersiową dziecka uciskamy na głębokość 1,5 – 2 cm. Drugą ręką przytrzymujemy główkę niemowlęcia.
Czynności wykonujemy na przemian do czasu, aż ciało obce wypadnie / dziecko straci przytomność lub przyjedzie karetka.
Co robić, jeśli niemowlak jest nieprzytomny?
DZIECKO NIE ODDYCHA, ALE WYCZUWAMY TĘTNO
Układamy dziecko na plecach (na płaskiej twardej powierzchni – podłoga, stół)
i rozpoczynamy sztuczne oddychanie.
Udrażniamy drogi oddechowe: delikatnie odginamy główkę niemowlaka do tyłu trzymając za czoło – pamiętajmy, że główka nie odchyla się tak bardzo,
jak w przypadku osoby dorosłej. Brodę unosimy ostrożnie
do góry. Dzięki temu możemy także sprawdzić, czy ciała obcego nie widać i czy nie da się go usunąć palcem.
Wykonujemy 5 wdechów, obejmując naszymi ustami nos i usta dziecka (jednocześnie). Jeśli dziecko ma zatkany nosek, zatykamy go palcami i wdychamy powietrze przez usta.
Wdmuchujemy powietrze tak, aby klatka piersiowa maluszka unosiła się za każdym razem. Jeśli klatka piersiowa nie unosi się, musimy skorygować ułożenie głowy dziecka.
Tętno u niemowląt sprawdzamy palcami: wskazującym i środkowym na tętnicy ramiennej, znajdującej się między łokciem a pachą, po stronie wewnętrznej !
Pamiętajmy, że ilość powietrza, które wdmuchujemy jest dużo mniejsza niż dla osoby dorosłej !!!
Sztuczne oddychanie wykonujemy przez 1 minutę – ok. 20 wdechów. Po każdym wtłoczeniu powietrza odsłaniamy twarz dziecka.
Po upływie jednominutowej reanimacji robimy 1 minutę przerwy – sprawdzamy czy można już usunąć ciało obce.
Po 1 minutowej przerwie ponownie przystępujemy do sztucznego oddychania – postępujemy tak do czasu odzyskania przytomności lub przyjazdu karetki.
Jeśli 5 prób oddechów się nie powiodło, należy wykonać 30 uciśnięć klatki piersiowej z częstością 100/minutę w dolnej części mostka używając 2 palców. Po 30 uciśnięciach sprawdź jamę ustną czy nie widać ciała obcego, które można usunąć, wykonaj 2 oddechy ratownicze
i kolejne 30 uciśnięć.
Pamiętaj !!!
Gdy niemowlak oddycha samodzielnie, ale jest nieprzytomny, układamy go na brzuszku z głową odchyloną na bok i nóżkami zgiętymi w kolanach. Pozycja taka ułatwi oddychanie
i zapobiegnie ewentualnemu zakrztuszeniu się wymiotami. Czekamy
na przyjazd pogotowia!